Αναπόφευκτα, σε κάποιο σημείο της ζωής μας, όλοι βιώνουμε την σταδιακή, μερική απώλεια της όρασής μας, είτε αυτό συμβαίνει στην εφηβεία (μυωπία, αστιγματισμός) είτε σε μεγαλύτερη ηλικία (πρεσβυωπία).
Εκτός όμως από αυτές τις απλές και αναμενόμενες έως ένα βαθμό παθήσεις, υπάρχουν και άλλες ασθένειες των ματιών, οι οποίες είναι πιο σοβαρές.
ΜΥΩΠΙΑ
Τι είναι;
Η μυωπία είναι η διαθλαστική ανωμαλία του ματιού, κατά την οποία οι ακτίνες του φωτός δε συγκεντρώνονται στον αμφιβληστροειδή, όπως είναι το φυσιολογικό, αλλά σε κάποιο σημείο μπροστά από αυτόν. Το βασικό σύμπτωμά της είναι η θολή αντίληψη των μακρινών αντικειμένων. Ο μύωπας για να δει καθαρά τα μακρινά αντικείμενα συχνά εκμεταλλεύεται το μηχανισμό του στενοπικού δίσκου μισοκλείνοντας τα μάτια και στενεύοντας τη βλεφαρική του σχισμή. Το μυωπικό μάτι βλέπει τα κοντινά αντικείμενα καθαρά ασκώντας λιγότερη ή καθόλου προσαρμογή (ανάλογα με το βαθμό της μυωπίας του). Η μυωπία συνήθως εμφανίζεται τα πρώτα χρόνια της ζωής και γίνεται αντιληπτή τα πρώτα σχολικά χρόνια, όπου οι ανάγκες του παιδιού επεκτείνονται και στη μακρινή όραση. Η μυωπία αυτή συνήθως ακολουθεί καλοήθη πορεία και μετά από μία προοδευτική αύξηση σταθεροποιείται με την ενηλικίωση.
Διάγνωση
Η διάγνωση της μυωπίας γίνεται με οφθαλμολογική εξέταση, η οποία πραγματοποιείται από τον οφθαλμίατρο.
Θεραπεία
Η μυωπία μπορεί να διορθωθεί με:
- Γυαλιά οράσεως με διορθωτικούς φακούς (αρνητικούς φακούς)
- Φακούς επαφής
- Διαθλαστική επέμβαση με LASER
ΑΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟΣ
Τι είναι;
Στον αστιγματισμό, η διαθλαστική δύναμη του ματιού δεν είναι η ίδια σε όλους τους μεσημβρινούς, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η συγκέντρωση των εισερχομένων στο μάτι ακτινών σε ένα σημείο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο αστιγματισμός οφείλεται σε διαταραχές του σχήματος του κερατοειδούς.
Στον αστιγματισμό και τα μακρινά και τα κοντινά αντικείμενα φαίνονται παραμορφωμένα.
Αυτό συμβαίνει επειδή n καμπυλότητα του κερατοειδούς δεν είναι ομοιόμορφη σε όλη του την επιφάνεια, με αποτέλεσμα οι ακτίνες του φωτός να μην εστιάζονται στο ίδιο επίπεδο.
Αυτό συμβαίνει επειδή n καμπυλότητα του κερατοειδούς δεν είναι ομοιόμορφη σε όλη του την επιφάνεια, με αποτέλεσμα οι ακτίνες του φωτός να μην εστιάζονται στο ίδιο επίπεδο.
Διάγνωση
Η διάγνωση του αστιγματισμού γίνεται με:
- μία απλή μέτρηση της οπτικής οξύτητας του ατόμου
- τοπογραφία του κερατοειδούς (pentacam, topolyzer)
Θεραπεία
- Γυαλιά με κυλινδρικούς φακούς
- Τορικούς φακούς επαφής
- Διαθλαστικές επεμβάσεις με LASER
ΥΠΕΡΜΕΤΡΩΠΙΑ
Τι είναι;
Η υπερμετρωπία είναι η διαθλαστική ανωμαλία του ματιού, κατά την οποία μία παράλληλη δέσμη ακτινών εισερχόμενη στο μάτι δεν εστιάζεται στον αμφιβληστροειδή αλλά τον συναντά πριν ακόμη σχηματίσει εστία. Έτσι κάθε σημείο ενός αντικειμένου απεικονίζεται στον αμφιβληστροειδή σαν κύκλος σύγχυσης και το αντικείμενο φαίνεται θολό. Το υπερμετρωπικό μάτι δε μπορεί να δει καθαρά ούτε τα μακρινά ούτε τα κοντινά αντικείμενα.
Διάγνωση
Η διάγνωση της υπερμετρωπίας γίνεται με οφθαλμολογική εξέταση, η οποία πραγματοποιείται από τον οφθαλμίατρο.
Θεραπεία
Η υπερμετρωπία μπορεί να διορθωθεί με:
- Γυαλιά με θετικούς σφαιρικούς φακούς
- Μαλακούς ή ημίσκληρους φακούς επαφής
- Διαθλαστικές επεμβάσεις με τη χρήση Laser
ΠΡΕΣΒΥΩΠΙΑ
Τι είναι;
Η πρεσβυωπία αποτελεί ένα πρόβλημα που εμφανίζεται σε όλους τους ανθρώπους μετά την ηλικία των 40-45 ετών. Στην ουσία δεν πρόκειται για πάθηση αλλά για τη φυσιολογική διαδικασία γήρανσης του κρυσταλλοειδούς φακού του οφθαλμού. Βασικό σύμπτωμα είναι η μειωμένη όραση για κοντά. Το άτομο δυσκολεύεται να διαβάσει και κουράζεται μετά από σύντομο διάστημα κοντινής εργασίας. Στην αρχή της εμφάνισης των συμπτωμάτων, το άτομο με πρεσβυωπία ανακουφίζεται από τα ενοχλήματα απομακρύνοντας από τα μάτια του το αντικείμενο που θέλει να δει καθαρά ή το έντυπο που θέλει να διαβάσει. Mε την πάροδο όμως των χρόνων η προοδευτική μείωση της ικανότητας για προσαρμογή κάνει την ανάγνωση όλο και πιο δύσκολη και τελικά πρακτικά αδύνατη.
Διάγνωση
Η διάγνωση της πρεσβυωπίας γίνεται με οφθαλμολογική εξέταση, η οποία πραγματοποιείται από τον οφθαλμίατρο.
Θεραπεία
Η πρεσβυωπία μπορεί να διορθωθεί με:
- Μεγεθυντικούς φακούς
- Διπλοεστιακά ή πολυεστιακά γυαλιά
- Φακούς επαφής
- Γυαλιά ανάγνωσης
- Διαθλαστική επέμβαση με Laser - PresbyLASIK
ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ
Μία από τις πιο συχνές παθήσεις του οφθαλμού είναι ο καταρράκτης. Η πιο συνηθισμένη μορφή του είναι αυτή που αποκαλούμε «γεροντικός καταρράκτης», η οποία εκδηλώνεται στα πλαίσια της φυσιολογικής γήρανσης του οργανισμού και αφορά κυρίως την τρίτη ηλικία. Μπορεί όμως να προκληθεί και από νοσήματα, συστηματικά ή οφθαλμολογικά, από λήψη φαρμάκων ή από τραυματισμούς (μετατραυματικός καταρράκτης), ενώ σπάνια υπάρχει εκ γενετής (συγγενής καταρράκτης).
Τι είναι;
Ο καταρράκτης είναι η θόλωση του κρυσταλλοειδούς φακού του ματιού. Ο κρυσταλλοειδής φακός, ο όποιος βρίσκεται πίσω από την ίριδα (το χρωματιστό τμήμα του οφθαλμού), είναι φυσιολογικά διαυγής. Μέσα από αυτόν περνάει το φως για να φτάσει στον αμφιβληστροειδή χιτώνα, στην οπίσθια επιφάνεια του ματιού. Με την πάροδο της ηλικίας ο φακός αυτός χάνει την αρχική του σύσταση και αρχίζει να θολώνει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην εισέρχεται το φως μέσα στο βολβό με όλη του την ένταση και σταδιακά να μειώνεται η όραση. Ανάλογα με το βαθμό της θόλωσης, το ρυθμό της εξέλιξης και το σημείο του φακού στο όποιο εμφανίζεται αυτή η θόλωση εξαρτάται η ταχύτητα με την οποία θα εξελιχθεί ο καταρράκτης.
Το ΜΟΝΑΔΙΚΟ σύμπτωμα που έχει ο καταρράκτης είναι η σταδιακή μείωση της όρασης. Πόνος, αίσθημα ξένου σώματος, ερυθρότητα, δακρύρροια ΔΕΝείναι συμπτώματα που οφείλονται στον καταρράκτη.
Τεχνική αφαίρεσης του καταρράκτη
- Η πιο διαδεδομένη τεχνική είναι αυτή της φακοθρυψίας. Κατά την επέμβαση ο θαμπός φακός αφαιρείται και αντικαθιστάται με έναν διαυγή, τεχνητό ενδοφθάλμιο φακό (IOL).
- Femtosecond Laser - LenSx
Τελευταίας γενιάς μηχάνημα για τη χειρουργική αφαίρεση του καταρράκτη.
ΓΛΑΥΚΩΜΑ
Τι είναι;
Το γλαύκωμα είναι η ασθένεια του ματιού, η οποία εξαιτίας του αποκλεισμού της ροής του υδατοειδούς υγρού που παράγεται από το ακτινωτό σώμα, αυξάνει την ενδοφθάλμια πίεση και καταστρέφει τα γαγγλιακά κύτταρα του αμφιβληστροειδούς χιτώνος. Εάν η ενδοφθάλμια πίεση παραμείνει υψηλή, χωρίς να αντιμετωπιστεί, τότε η όραση κινδυνεύει να πάθει βλάβη. Τα γαγγλιακά κύτταρα βοηθούν το οπτικό νεύρο να μεταφέρει πληροφορίες. Τα γενικά συμπτώματα του γλαυκώματος είναι η φωτοευαισθησία, η δακρύρροια, η θόλωση του κερατοειδούς, ο πόνος, η διαστολή των οφθαλμών και οι σπασμοί των βλεφάρων. Τα παιδιά πρέπει να υποβληθούν άμεσα σε χειρουργική επέμβαση, εάν προσβληθούν από γλαύκωμα.
Το γλαύκωμα είναι στην πραγματικότητα ένα σύνολο από ασθένειες, οι οποίες προκαλούν καταστροφή του οπτικού νεύρου. Η καταστροφή αυτή επέρχεται σαν αποτέλεσμα της αυξημένης πίεσης που προκαλούν τα υγρά στο εσωτερικό του ματιού. Αυτή η αυξημένη πίεση προκαλείται από την περίσσεια των υγρών που βρίσκονται μέσα στο μάτι.
Το αποτέλεσμα είναι η σταδιακή απώλεια της όρασης. Είναι δυνατόν να διατηρηθεί η όραση του ασθενούς σε περίπτωση γλαυκώματος, εάν αυτό διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Η ασθένεια αυτή δυστυχώς ξεκινάει χωρίς προφανή συμπτώματα. Γι' αυτό το άτομο που έχει γλαύκωμα συνήθως δε γνωρίζει την κατάστασή του παρά μόνο όταν έχει ήδη έχει λάβει χώρα σοβαρή απώλεια όρασης. Περίπου το 50% από αυτούς που έχουν γλαύκωμα δεν το γνωρίζουν. Η ζημιά που προκαλεί το γλαύκωμα είναι μη αναστρέψιμη.
Θεραπεία:
θεραπεία του γλαυκώματος μπορεί να γίνει με:
- Αντι-γλαυκωματικά κολλύρια
- Selective Laser Trabeculoplasty
- Χειρουργική Αντιμετώπιση – Τραμπεκουλεκτομή
- Βαλβίδες
ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟΣ
Τι είναι;
Ο κερατόκωνος είναι μία εκφυλιστική, μη φλεγμονώδης νόσος του κερατοειδή χιτώνα. Πρόκειται για προοδευτικά εξελισσόμενη διαταραχή κατά την οποία παρατηρείται λέπτυνση του κερατοειδούς κεντρικά ή παρακεντρικά, με αποτέλεσμα να παίρνει κωνικό σχήμα. Η νόσος εκδηλώνεται συνήθως στην εφηβεία και η εξέλιξή της είναι προοδευτική μέχρι την τρίτη έως τέταρτη δεκαετία της ζωής, όπου μετά ακολουθεί βραδεία εξέλιξη. Στο 85% των περιπτώσεων προσβάλλονται και οι δύο οφθαλμοί, ωστόσο η εξέλιξη της προσβολής μπορεί να είναι εξαιρετικά ασύμμετρη. Η συχνότητα εμφάνισης του κερατοκώνου στο γενικό πληθυσμό κυμαίνεται από 50-230 ανά 100.000 άτομα. Ο κερατόκωνος θεωρείται μία πολυπαραγοντική ασθένεια με ασαφή αιτιολογία.
Συμπτώματα:
- Μείωση της οπτικής οξύτητας
- Απότομη αύξηση του αστιγματισμού
- Παραμορφωμένη όραση σε όλες τις αποστάσεις
- Ανεπαρκής νυχτερινή όραση
- Μονόφθαλμη διπλωπία
Διάγνωση:
Η διάγνωση του κερατοκώνου γίνεται με τοπογραφία κερατοειδούς (Pentacam – Placido).
Μέθοδοι Θεραπείας:
ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΟΥΣ
I. ΗΛΙΚΙΑΚΗ ΕΚΦΥΛΙΣΗ ΩΧΡΑΣ ΚΗΛΙΔΟΣ
Η ηλικιακή εκφύλιση ωχράς κηλίδος (ΗΕΩ) είναι η κύρια αιτία μη ανατάξιμης σοβαρής απώλειας της όρασης. Η συχνότητα εμφάνισης της εκφύλισης αυξάνεται με την πάροδο της ηλικίας.
Οι δύο κύριοι τύποι της ΗΕΩ είναι οι εξής:
- Η ατροφική (μη εξιδρωματική – ξηρού τύπου), η οποία εξελίσσεται αργά και αντιστοιχεί στο 90% των περιπτώσεων των ασθενών με ΗΕΩ.
- Η εξιδρωματική (υγρού τύπου), η οποία είναι καταστροφική και σε μερικές περιπτώσεις η κεντρική όραση μπορεί να χαθεί μέσα σε λίγες ημέρες.
Συμπτώματα:
- Μεταμορφοψία (παραμόρφωση)
- Θολή όραση
- Σκοτώματα (μικρές περιοχές απώλειας όρασης)
Διάγνωση:
- Έλεγχος της οπτικής οξύτητας
- Δοκιμασία με πίνακα Amsler
- Εξέταση στη σχισμοειδή λυχνία
- Εξέταση του βυθού υπό μυδρίαση
- Φλουοροαγγειογραφία
Θεραπεία:
- Anti-VEGF ενέσεις
- Laser φωτοπηξία σε παραωχρικές μεμβράνες
- Χειρουργική παρεκτόπιση εκτεταμένων υποωχρικών αιμορραγιών
Δείτε το αντίστοιχο video:
II. ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΟΥΣ
Η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς είναι η οφθαλμική κατάσταση, στην οποία ο αμφιβληστροειδής αποκολλάται από τα υποκείμενα στρώματα του οφθαλμού. Ο αμφιβληστροειδής δε λειτουργεί όταν είναι αποκολλημένος και η όραση είναι θολή. Η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς είναι ένα σοβαρό πρόβλημα και σχεδόν πάντοτε προκαλεί τύφλωση εάν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως.
Σχεδόν όλοι οι ασθενείς με αποκόλληση χρειάζεται να υποβληθούν άμεσα σε κάποια χειρουργική επέμβαση προκειμένου να επανέλθει ο αμφιβληστροειδής στη φυσιολογική του θέση. Υπάρχουν αρκετές χειρουργικές τεχνικές που μπορούν να εφαρμοστούν. Η απόφαση για το ποια τεχνική θα εφαρμοστεί, καθώς και για το εάν αυτή θα γίνει υπό τοπική ή γενική αναισθησία εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά της αποκόλλησης.
Υπάρχουν 3 τύποι αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς:
- Ρηγματογενής (συνηθέστερος τύπος αποκόλλησης)
- Εξιδρωματική
- Ελκτική
Συμπτώματα:
Φωτοψίες, μυϊοψίες, απώλεια όρασης σαν τοίχος ή κουρτίνα.
Διάγνωση:
- Εκτίμηση με σχισμοειδή λυχνία
- Βυθοσκόπηση υπό μυδρίαση
- Εξέταση του οπισθίου υαλοειδούς
- B-scan υπερηχογραφία σε θολερά διαθλαστικά μέσα
Θεραπεία:
- Argon Laser φωτοπηξία ρωγμών αμφιβληστροειδούς (προφυλακτική θεραπεία)
- Πνευματική ρετινοπηξία (με αέρα και κρυοπηξία)
- Σκληρικό μόσχευμα και κρυοπηξία
- Υαλοειδεκτομή
Δείτε τα αντίστοιχα video:
III. ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ ΥΑΛΟΕΙΔΟΥΣ
Υαλοειδές είναι το τμήμα μεταξύ του κρυσταλλικού φακού του ματιού και του αμφιβληστροειδούς. Με την ηλικία το υαλοειδές εκφυλίζεται, ρευστοποιείται και μπορεί να ξεκολλήσει από το πίσω μέρος του ματιού. Αυτό ονομάζεται οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς. Είναι μία πολύ συχνή και συνήθως αβλαβής κατάσταση.
Συμπτώματα:
- Φωτοψίες
- Μυϊοψίες
Συμπτώματα που μπορούν να δείξουν ένα σοβαρότερο πρόβλημα είναι:
- Ξαφνική μείωση της όρασης μαζί με τις λάμψεις και τα μυγάκια
- Πέπλο ή κουρτίνα που εμποδίζουν μέρος ή όλη την όραση
- Ξαφνική αύξηση του αριθμού των μυϊοψιών (μυγάκια)
Διάγνωση:
Εξέταση στη σχισμοειδή λυχνία και βυθοσκόπηση υπό μυδρίαση για τη διαπίστωση της ύπαρξης ρωγμών αμφιβληστροειδούς.
Θεραπεία:
- Δεν ενδείκνυται κάποια φαρμακευτική αγωγή.
- Περιχαράκωση με Argon Laser [εάν κατά την εξέταση βρεθούν ύποπτες περιοχές της περιφέρειας του αμφιβληστροειδούς (εκφυλίσεις – οπές – ρωγμές) τότε μπορεί να γίνει προφυλακτικό Argon Laser φωτοπηξία για την αποφυγή της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς (RD)].
IV. ΟΠΗ ΩΧΡΑΣ
Η οπή της ωχράς γίνεται αντιληπτή συνήθως στον ένα οφθαλμό από τον ασθενή όταν κλείσει τυχαία τον άλλο οφθαλμό.
Η οπτική οξύτητα είναι συνήθως ελαττωμένη έως και 1/10.
Η οπτική οξύτητα είναι συνήθως ελαττωμένη έως και 1/10.
Αντιμετώπιση:
Υαλοειδεκτομή και εμφύσηση αερίου.
Μετεγχειρητικά:
Ο ασθενής πρέπει να παραμείνει με το πρόσωπο προς τα κάτω (3-5 ημέρες).
Η επούλωση της οπής επιτυγχάνεται σε 80% των περιπτώσεων με υποχώρηση του κεντρικού σκοτώματος και σημαντική βελτίωση της οπτικής οξύτητας.
Η επούλωση της οπής επιτυγχάνεται σε 80% των περιπτώσεων με υποχώρηση του κεντρικού σκοτώματος και σημαντική βελτίωση της οπτικής οξύτητας.
Σπάνιες Επιπλοκές:
- Αποκόλληση αμφιβληστροειδούς
- Επιτάχυνση εξέλιξης του καταρράκτη
- Ενδοφθαλμίτιδα
Δείτε τα αντίστοιχα video:
V. ΕΠΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΙΚΗ ΜΕΜΒΡΑΝΗ (ERM)
Η ιδιοπαθής επαμφιβληστροειδική μεμβράνη προσβάλλει κυρίως υγιή κατά τα άλλα ηλικιωμένα άτομα.
Η κλινική εμφάνιση των επαμφιβληστροειδικών μεμβρανών εξαρτάται από την πυκνότητά τους και από την τυχόν συνύπαρξη παραμορφώσεως των αμφιβληστροειδικών αγγείων.
Διακρίνεται σε ωχροπάθεια δίκην σελοφάνης, η οποία είναι σχετικά ήπια και στην πιο σοβαρή μορφή της, τη ρυτίδωση της ωχράς (macula pucker).
Η κλινική εμφάνιση των επαμφιβληστροειδικών μεμβρανών εξαρτάται από την πυκνότητά τους και από την τυχόν συνύπαρξη παραμορφώσεως των αμφιβληστροειδικών αγγείων.
Διακρίνεται σε ωχροπάθεια δίκην σελοφάνης, η οποία είναι σχετικά ήπια και στην πιο σοβαρή μορφή της, τη ρυτίδωση της ωχράς (macula pucker).
A. Ωχροπάθεια δίκην σελοφάνης
- Οι ασθενείς μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί ή να αναφέρουν ελαφρά μεταμορφοψία.
- Η οπτική οξύτητα είναι φυσιολογική ή ελαφρώς μειωμένη.
B. Ρυτίδωση της ωχράς
Αναφέρεται μεταμορφοψία και μείωση της κεντρικής οπτικής οξύτητας στα 5/10 ή και λιγότερο, ανάλογα με τη βαρύτητα.
Αντιμετώπιση:
Χειρουργική αφαίρεση της επιωχρικής μεμβράνης με υαλοειδεκτομή. Η οπτική οξύτητα βελτιώνεται τουλάχιστον κατά 2/10 σε σχέση με την προεγχειρητική μέτρηση και υπάρχει σημαντική υποχώρηση των συμπτωμάτων μεταμορφοψίας.
Δείτε τα αντίστοιχα video:
VI. ΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΟΠΑΘΕΙΑ
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια αποτελεί μία από τις κυριότερες αιτίες τύφλωσης. Παρουσιάζεται σε διαβητικούς ασθενείς και προκαλείται από αλλοιώσεις των αγγείων του αμφιβληστροειδούς.
Τα αγγεία αυτά στους διαβητικούς ασθενείς μπορεί να παρουσιάζουν μικρές αιμορραγίες, μικροαποφράξεις με συνέπεια την ισχαιμία, και σε προχωρημένο στάδιο μπορεί να αναπτυχθούν παθολογικά νεοαγγεία στην επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς. Τα νεοαγγεία αυτά μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία στο εσωτερικό του οφθαλμού ενώ σε πιο προχωρημένη μορφή της νόσου μπορεί να οδηγήσουν σε αποκόλληση αμφιβληστροειδούς και μη αναστρέψιμη απώλεια όρασης.
Ο πιο συχνός τύπος διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας είναι η αμφιβηστροειδοπάθεια υποστρώματος, η οποία χαρακτηρίζεται από μικροανευρύσματα, μικρές αιμορραγίες, μαλακά εξιδρώματα, σκληρά εξιδρώματα και μικρές περιοχές τριχοειδικής απόφραξης με διατήρηση φυσιολογικής οπτικής οξύτητας.
Τα αγγεία αυτά στους διαβητικούς ασθενείς μπορεί να παρουσιάζουν μικρές αιμορραγίες, μικροαποφράξεις με συνέπεια την ισχαιμία, και σε προχωρημένο στάδιο μπορεί να αναπτυχθούν παθολογικά νεοαγγεία στην επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς. Τα νεοαγγεία αυτά μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία στο εσωτερικό του οφθαλμού ενώ σε πιο προχωρημένη μορφή της νόσου μπορεί να οδηγήσουν σε αποκόλληση αμφιβληστροειδούς και μη αναστρέψιμη απώλεια όρασης.
Ο πιο συχνός τύπος διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας είναι η αμφιβηστροειδοπάθεια υποστρώματος, η οποία χαρακτηρίζεται από μικροανευρύσματα, μικρές αιμορραγίες, μαλακά εξιδρώματα, σκληρά εξιδρώματα και μικρές περιοχές τριχοειδικής απόφραξης με διατήρηση φυσιολογικής οπτικής οξύτητας.
<img data-cke-saved-src="/sites/default/files/pathiseis/pathiseis-8_6b.png" src="/sites/default/files/pathiseis/pathiseis-8_6b.png" "="">
Συμπτώματα:
- Βαθμιαία μείωση της όρασης
- Μυϊοψίες
- Οξεία απώλεια όρασης
Διάγνωση:
- Εξέταση στη λυχνία
- Γωνιοσκοπία (εάν υπάρχει υποψία νεοαγγειακού γλαυκώματος)
- Αγγειογραφία με φλουορεσκεΐνη
Αντιμετώπιση:
- Θεραπεία με εστιακό Laser
- Παναμφιβληστροειδική φωτοπηξία
- Anti-VEGF ενέσεις
- Υαλοειδεκτομή για αντιμετώπιση αιμορραγιών υαλοειδούς και ελκτικών αποκολλήσεων αμφιβληστροειδούς.
Παρακολούθηση:
Πρέπει να γίνεται σε όλους τους διαβητικούς ασθενείς ετήσια εξέταση του βυθού. Στην περίπτωση ήπιας διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας συνιστάται επανεξέταση κάθε 6 μήνες για παρακολούθηση της εξέλιξης της νόσου, ενώ σε βαριές μορφές κάθε 2-3 μήνες.
Δείτε τα αντίστοιχα video:
{C}{C}{C}
VII. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΟΡΩΔΗΣ ΧΟΡΙΟΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΟΠΑΘΕΙΑ
Η κεντρική ορώδης χοριοαμφιβληστροειδοπάθεια προσβάλλει την ωχρά και παρατηρείται πιο συχνά σε ασθενείς που έχουν ηλικία μεταξύ 20 και 40 ετών, σε αναλογία άνδρες προς γυναίκες 8:1. Η αιτιολογία είναι άγνωστη και συνήθως ενοχοποιούνται στρεσσογόνοι παράγοντες.
Η έναρξη της νόσου είναι αιφνίδια και οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν μεταμορφοψίες, θόλωση της όρασης και κεντρικά σκοτώματα. Η κατάσταση συνήθως έχει πορεία αυτοΐασης μέσα σε μερικούς μήνες και η ανάκαμψη μπορεί να επιταχυνθεί με Laser φωτοπηξία.
VIII. ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΟΠΑΘΕΙΑ
Η συστηματική υπέρταση προκαλεί διαταραχές στις κυκλοφορίες του χοριοειδούς, αμφιβληστροειδούς και οπτικής θηλής και η βαρύτητα αυτών των διαταραχών εξαρτάται από την ταχύτητα έναρξης, τη διάρκεια της υπέρτασης και την ηλικία του ασθενούς.
IX. ΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΟΥ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΟΥΣ
A. Απόφραξη αρτηρίας του αμφιβληστροειδούς
B. Απόφραξη φλέβας του αμφιβληστροειδούς
A. Απόφραξη αρτηρίας του αμφιβληστροειδούς
Συμπτώματα:
Οξεία, σοβαρή, ανώδυνη απώλεια όρασης
Αίτια:
Η εμβολή αποτελεί ένα σύνηθες αίτιο αποφράξεως της κυκλοφορίας του αμφιβληστροειδούς.
Απόφραξη αγγείων η οποία μπορεί να οφείλεται: I. Αθηροσκλήρωση II. Περιαρτηρίτιδα III. Αιματολογικές διαταραχές IV. Ημικρανία
Α.1 Απόφραξη κεντρικής αρτηρίας του αμφιβληστροειδούς.
Η απόφραξη της κεντρικής αρτηρίας του αμφιβληστροειδούς είναι συνήθως αποτέλεσμα αθηρωμάτωσης, ενώ μπορεί να οφείλεται επίσης σε ασβεστοποιημένα έμβολα. Εκδηλώνεται αιφνιδίως με σημαντική μείωση της όρασης.
Α.2 Απόφραξη κλάδου αρτηρίας του αμφιβληστροειδούς.
Η απόφραξη κλάδου αρτηρίας του αμφιβληστροειδούς οφείλεται συνήθως σε έμβολα. Εμφανίζεται με αιφνίδια απώλεια μέρους του οπτικού πεδίου.
Θεραπεία:
Απαιτείται άμεση (εντός ολίγων ωρών) αντιμετώπιση, η οποία μπορεί να διασώσει σημαντικό ποσοστό της οπτικής λειτουργίας.
B. Απόφραξη φλέβας του αμφιβληστροειδούς
B.1 Απόφραξη κλάδου φλέβας του αμφιβληστροειδούς
Συμπτώματα:
I. Μειωμένη όραση
II. Απώλεια τμήματος του οπτικού πεδίου
B.2 Απόφραξη κεντρικής φλέβας του αμφιβληστροειδούς
Συμπτώματα:
I. Απώλεια όρασης
II.Σε περίπτωση εμφάνισης επιπλοκών μπορεί να παρατηρηθεί οφθαλμικό άλγος και μυϊοψίες.
Θεραπεία:
- Ενδοϋαλοειδικές ενέσεις με Anti-VEGF παράγοντες ή κoρτικοστεροειδή
- Laser φωτοπηξία σε περιπτώσεις οιδήματος ωχράς ή νεοαγγειακών επιπλοκών.
X. ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΥΣΤΡΟΦΙΕΣ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ
Μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια
Η μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι η γενική ονομασία μίας ομάδας κληρονομικών παθήσεων, οι οποίες χαρακτηρίζονται από προοδευτική μείωση της λειτουργικότητας των φωτοϋποδοχέων και του μελάγχρου επιθηλίου.
Η ηλικία έναρξης της νόσου, η ταχύτητα εξέλιξης αυτής, η τελική απώλεια της οράσεως και η παρουσία ή μη οφθαλμικών εκδηλώσεων συχνά εξαρτώνται από το χαρακτήρα της κληρονομικότητας.
Η ηλικία έναρξης της νόσου, η ταχύτητα εξέλιξης αυτής, η τελική απώλεια της οράσεως και η παρουσία ή μη οφθαλμικών εκδηλώσεων συχνά εξαρτώνται από το χαρακτήρα της κληρονομικότητας.
Συμπτώματα:
- Μειωμένη νυχτερινή όραση (νυκταλωπία)
- Μειωμένη αντίληψη χρωμάτων
- Απώλεια της περιφερικής όρασης
- Θολή όραση
Επιπλοκές:
- Μειωμένη όραση
- Καταρράκτης
- Κυστοειδές οίδημα ωχράς
- Drusen της κεφαλής του οπτικού νεύρου
Οικογενής εκφύλιση της ωχράς (Νόσος του Stargardt)
Η νόσος του Stargardt εκδηλώνεται συνήθως κατά τη διάρκεια της πρώτης ή της δεύτερης δεκαετίας της ζωής με μείωση της οπτικής οξύτητας και μειωμένη αντίληψη χρωμάτων (δυσχρωματοψία στον άξονα κόκκινου-πράσινου).
Διάγνωση:
Φλουοροαγγειογραφία
Νόσος του Best
Συμπτώματα:
- Θολή όραση
- Μεταμορφοψίες
- Μειωμένη όραση
ΠΗΓΗ: eyediathlasis.gr
Θα μπορούσε να μπει και η ξηροφθαλμία στηνλίστα!
ReplyDeleteΜπορείτε να βρείτε πληροφορίες εδώ -> https://www.matakia.gr/ygeia-mation/ksirofthalmia/